Projekt zakładał pochylenie się nad delikatną kwestią jaką jest wartość życia i jego utraty. W dobie rosnących roszczeń związanych z dostępem do aborcji, skupienie się na bólu osób tracących dziecko, jest przełożeniem akcentu i pokazaniem czym życie jest, zwłaszcza wtedy kiedy się je traci. Działania w ramach niniejszej inicjatywy realizowane były w okresie kwiecień – czerwiec 2022 r. Adresatami byli rodzice po stracie dziecka.
Pomysł na projekt pojawił się jako propozycja dająca odpór kreowana kultury wokół wszechogarniającej wolności słowa bez konsekwencji. Pomysł ten realizowany był w duchu odpowiedzialności za słowo i kształtowania świadomego odbiorcy kultury. Łamanie norm życia społecznego bowiem ,może dokonywać się także w mediach, filmach fabularnych czy dokumentalnych. Pomysłodawcy podczas wspólnego wypracowywania koncepcji, powoływali się na własne doświadczenia i obserwację dzisiejszego świata artystów, filmowców w którym dominuje pogląd sprzeczny z etyką i wartościami chrześcijańskimi. Inicjatorzy zatrudnili specjalistę z dziedziny krytyki filmowe, który poprowadził warsztaty dot. opisywanej kwestii. Odbiorcy zadania (20 osób biorących udział w warsztatach) uzyskali specjalistyczną wiedzę na temat fundamentalnych zasad pisania prac recenzenckich w tym podstawowych kryteriów tych prac, które eliminują język przemocy, język nienawiści i cynizmu w ocenie produkcji filmowych i teatralnych.
Uczestnicy wzięli udział w interaktywnym ćwiczeniu wykorzystując zdobytą paletę kryteriów zasad i reguł oglądając wybrany przez wykładowcę film dokumentalny a następnie na swój sposób interpretując jego treść i zapisując swoje przemyślenia i uwagi w formie wstępnej recenzji filmowej.
Pomysł realizacji przedsięwzięcia pt „Wychowanie z Pomysłem” był cyklem warsztatów dla rodziców. Ich celem było podniesienie kompetencji rodzicielskich. W szczególności dotyczyły one przeciwdziałaniu negatywnym konsekwencjom pandemii, takim jak zerwanie więzi rodzinnych, przemoc czy agresja. Jak zgłaszali nam inicjatorzy: w okresie izolacji społecznej rodziny zostały zmuszone do egzystowania na małych powierzchniach, pozbawione swoich nawyków oraz kontaktu rówieśniczego. Utrata pracy przez rodzica czy relacji z kolegami przez dzieci często powodowało dużo większą liczbę konfliktów oraz napięć wewnątrz rodziny. Taka sytuacja owocowała według wszelkich badań z ostatnich 2 latach zwiększeniem się przemocy domowej. Niestety nastąpiła również eskalacja zachować agresywnych między dziećmi i młodzieżą. Jest to naturalna reakcja na brak frustrację związaną z pozbawieniem ich naturalnych form odreagowywania swoich emocji jak np. trening piłki czy wspólny czas spędzony na przerwie szkolnej.
Dlatego tak ważne jest aby dać rodzicom narzędzia i podstawy do zrozumienia dzieci i siebie w tak trudnej społecznie chwili .
W ramach „Wychowania z pomysłem” – zorganizowano 5 spotkań warsztatowych, w trakcie których rodzice zostali zapoznani z psychologiczno-pedagogicznym podstawami wychowania oraz otrzymali a następnie przetrenowali narzędzia do pozytywnej rozmowy z dzieckiem.
Inicjatywna zaproponowana przez organizatorów była pierwszą, przygotowawczą fazą programu popandemicznej aktywizacji organizacji pozarządowych, środowisk społecznych i grup nieformalnych z Tarnowa i subregionu tarnowskiego. Polegała przede wszystkim na przygotowaniu głównego, wizualizacyjnego narzędzia promocji programu, czyli foldera informacyjnego. Organizatorzy napisali do nas: „Współpracując stale z kilkunastoma organizacjami i grupami nieformalnymi, razem z nimi obserwujemy w ostatnim czasie niezwykle niepokojące zjawiska. Spośród nich zmniejszona aktywność członków tych grup zdaje się być stosunkowo najmniejszym problemem, choć obawiamy się, że w bliskiej przyszłości i ona może okazać się powodem praktyki życia i wychowania pozbawionego bezpośrednich odniesień do wartości i kontroli ze strony norm społecznych, a także rosnących skłonności do przemocy i agresji. To skutkować może (a niektórzy twierdzą, że już skutkuje) na poziomie indywidualnym - dużą ilością zaburzeń natury emocjonalnej i psychicznej, a na poziomie interakcji społecznych - wzrostem zachowań o charakterze pozanormatywnym i wręcz przestępczym. Naszym zdaniem wzrost obecnie ujawnionych zagrożeń należy przypisać przede wszystkim długotrwałej izolacji i poluzowaniu więzi społecznych w okresie lockdownu. Jedną z recept na zahamowanie a następnie przeciwdziałanie złym tendencjom, zarówno wyżej wymienionym jak i innym jeszcze nie zdiagnozowanym, jest w tej sytuacji szczególnie wzmożona aktywność organizacji społecznych, które dbają o efekty wychowawcze w życiu codziennym, przypominając i uwypuklając w swej działalności wartości i umiejętności ważne dla całej wspólnoty. Ich działalność zasługuje obecnie na szczególne wsparcie.”
Pomysłodawcy zaproponowali realizację dwóch działań: przeprowadzenie warsztatu dla ojców, według metodyki Tato.Net, jako zaczątku utworzenia trwałego Ojcowskiego Klubu w Bydgoszczy, a następnie wyposażenie Klubu w „ojcowską biblioteczkę” – zestaw książek i publikacji. Działania te wiązały się z rozwojem samoedukacji ojcowskiej w różnych obszarach takich jak wychowanie dzieci, zaangażowanie obywatelskie, patriotyzm, przekazywanie wiary. Uczestnicy warsztatów uzyskli kompendium wiedzy, dotyczącej roli ojcowskiego zaangażowania, jego wpływu na aktualne zachowania ich dzieci a także wpływu na to, jakimi dorosłymi osobami mogą się stać, jakie decyzje będą podejmować, nawiązywać relacje, wchodzić w związki itd. Ojcowie uczestniczący w warsztatach pogłębili samoświadomość w obszarze własnych predyspozycji pedagogicznych, co umożliwi im bardziej kompetentne zaangażowanie w kształcenie (w tym także wychowanie obywatelskie) własnych dzieci, stanowiące ważne uzupełnienie formalnej edukacji. Ojcowie uczestniczący w szkoleniach zostali zaproszeni do odkrycia własnej misji w rodzinie i społeczeństwie, polegającej na kształceniu u swoich dzieci umiejętność budowania zdrowych relacji interpersonalnych oraz inwencji i kreatywności na polu społecznym.
