Inicjatywa „Mamy Synów” to pomysł na próbę wzmocnienia i pogłębienia więźi mam i synów, a także uwrażliwienia uczestników na uważność , jako metodę radzenia sobie z zagrożeniami płynącymi z życia w teraźniejszym świecie. Działania realizowane w niniejszej inicjatywie, to: warsztaty – „Uważność w wychowaniu”, „Uważność – jestem odkrywcą własnego ja”, gra terenowa – ćwiczenie uważności w otoczeniu przyrody. Docelowa grupa osób to kobiety – mamy oraz ich synowie do 12 roku życia (kobiety, żony, mamy, mamy adopcyjne, zastępcze, działaczki społeczne, kobiety o różnym wykształceniu i statusie, oraz ich synowie, chłopcy w wieku przedszkolnym, szkolnym z różnymi problemami adekwatnymi do ich rozwoju). Grupa liczyła 49 osób. Uważność (mindfulness), jest to umiejętność, która dobrze poznana, a następnie skutecznie wdrażana w życie, przynosi nieograniczone korzyści, daje podstawy do korzystania z zasobów jakie dał nam Pan Bóg, pomaga chronić siebie przed złem zewnętrznym i uczy jak żyć w zgodzie z Bogiem.
Inicjatywa zakładała aktywizację młodzieży poprzez promocję kultury słowa i dialogu. Jak napisali nam inicjatorzy: „Znaczna część aktywności w naszym codziennym życiu często wymaga od nas budowania zrozumiałych i przekonujących komunikatów, opartych na logicznych i przemyślanych argumentach, nawiązywaniu relacji z innym, radzenia sobie ze stresem, współpracy z innymi, wypowiadania się przed grupą znanych i nieznanych nam osób. Rosnącą przydatność ma umiejętność krytycznego myślenia, dzięki której możemy z obecnego nadmiaru informacji wyciągnąć wartościową wiedzę, a także skuteczniej się uczyć, łatwiej rozpoznawać manipulacje i przeciwstawić się „hejtowi”. W tym celu użyto narządzia debaty oksfordzkiej. Realizacja projektu oparta była na przeprowadzeniu czterech szkoleń dla młodzieży z 6 szkół podstawowych a także pracy na spotkaniach z animatorem dla każdej ze szkół. W ramach każdego szkolenia / spotkania prowadzący przekazywali niezbędną wiedzę teoretyczną oraz przeprowadzą praktyczne ćwiczenia rozwijające wspomniane wcześniej umiejętności. Wykorzystywanie narzędzia jakim jest debata oksfordzka, bezpośrednio wpływać ma na rozwijanie postaw obywatelskich u uczestników. Spotkania z animatorami umożliwiły młodzieży przećwiczenie umiejętności nabytych na warsztatach. Tematy poruszane w ramach warsztatów dotyczyły np. kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego, walki z dyskryminacją i stereotypami, a nabyte w drodze warsztatów umiejętności pozwoliły rozwijać świadomość obowiązujących w społeczeństwie norm społecznych. Projekt zaangażował też młodzież z Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie Podgórnym w pomoc przy warsztatach, dzięki czemu uczniowie szkół ponadpodstawowych mogli aktywnie uczestniczyć w kształtowaniu postaw obywatelskich u swoich młodszych kolegów ze szkół podstawowych.
Podstawowym celem niniejszego projektu było wspieranie młodzieży szkół ponadpodstawowych w świadomym uczestnictwie w życiu publicznym i społecznym. Debata oksfordzka jest narzędziem do pracy z uczniami, która świetnie nadaje się do kształtowania takich kompetencji jak: umiejętność dojrzałej dyskusji, argumentacji, myślenia krytycznego, wyrażania własnych przekonań i poglądów, współpracy, szacunku dla siebie i przeciwników oraz przeciwdziałania ugruntowywaniu się stereotypów wśród młodzieży.
Inicjatywa polegała na zorganizowaniu warsztatów dla młodzieży działającej przy Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Diecezji Tarnowskiej. Warsztaty nazwano: „Młodzieżowa Szkoła
Animatora” w czasie których, młodzież i dzieci z terenu Małopolski oraz Podkarpacia poznawali wartości chrześcijańskie, przydatne w działaniu społecznym. Mieli także zajęcia dotyczące prawa do wolności sumienia, wyznania, a także tym jak współcześnie często jest ono zagrożone przez chrystianofobię. Jan napisała do nas młodzież: „Choć kiedyś problem wydawał się dotyczyć jedynie prześladowanych mniejszości chrześcijańskich, w odległych krajach, obecnie dotyka on również tych państw, gdzie wcześniej był marginalny”, powołując się na raport, dotyczący przestępstw motywowanych z nienawiści, z 2020 roku, przygotowany przez Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka – instytucję OBWE).
W ramach projektu zostały przeprowadzone dwa działania: Przeprowadzenie warsztatu dla ojców, według metodyki Tato.Net, jako zaczątku utworzenia trwałego Ojcowskiego Klubu w Olsztynie, a następnie wyposażenie Klubu w „ojcowską biblioteczkę” – zestaw książek i publikacji audio Cd. Wszystko to w ramach animacji mężczyzn będących ojcami do samoedukacji ojcowskiej w różnych obszarach, takich jak wychowanie dzieci, zaangażowanie obywatelskie, patriotyzm, przekazywanie wiary. Uczestnicy warsztatów uzyskali kompendium wiedzy, dotyczącej roli ojcowskiego zaangażowania, jego wpływu na aktualne zachowania ich dzieci a także wpływu na to, jakimi dorosłymi osobami mogą się stać, jakie decyzje będą podejmować, nawiązywać relacje, wchodzić w związki itd. Ojcowie uczestniczący w warsztatach pogłębiali samoświadomość w obszarze własnych predyspozycji pedagogicznych, co umożliwia im bardziej kompetentne zaangażowanie w kształcenie (w tym także wychowanie obywatelskie) własnych dzieci, stanowiące ważne uzupełnienie formalnej edukacji. Ojcowie uczestniczący w szkoleniach odkrywali własną misję w rodzinie i społeczeństwie, polegającą na kształceniu u swoich dzieci umiejętność budowania zdrowych relacji interpersonalnych oraz inwencji i kreatywności na polu społecznym.
Metodyka warsztatów opierała się na trzech założeniach: 1/ ojcostwo jest kompetencją społeczną, której można i warto się uczyć, 2/ nigdy nie jest za późno żeby podjąć ten wysiłek, 3/ zaangażowane ojcostwo powoduje zmniejszenie wielu negatywnych zjawisk społecznych, takich jak przestępczość młodocianych, bezrobocie, nieporadność życiowa, łamanie norm społecznych.
