1. Hasłem tegorocznego festiwalu Vitae Valor jest: „Oblicza relacji”. One bardzo się zmieniły przez pandemię i przez wojnę. Czy to wpłynęło na program festiwalu?
Relacje między ludźmi zmieniły się już znacznie wcześniej o czym nie chcieliśmy słuchać i rozmawiać. Pandemia uwydatniła tylko bezlitośnie to co już się dokonało w naszych domach i w instytucjach. Z drugiej strony jesteśmy świadkami nieocenionej roli technologii internetowej, która skutecznie zamortyzowała upadek społecznych i ekonomicznych relacji.
2. Jako przygotowywano program tegorocznego festiwalu?
Program festiwalu opracowaliśmy z myślą o stworzeniu platformy do rozmowy o tym jak uzdrawiać i leczyć nasze relacje narażone na dodatkowe zewnętrzne czynniki, których ludzkość nigdy wcześniej nie doświadczyła na skalę światową.
3. Jednym z paneli jest rozmowa o filmoterapii. Skąd pomysł na taką tematykę?
Filmoterapia to przede wszystkim odkrywanie swoich prawdziwych intencji i drzemiących w nas napięć, nazywanie ich po imieniu i uświadamianie sobie emocji, które nami kierują. Film jest bezpieczną i skuteczną platformą rozmowy o przeżyciach i emocjach innych ludzi (bohaterów filmowych) a poprzez ich losy nazywanie emocji, które są nam bliskie lub zupełnie wygłuszone i zmagazynowane w głębokich przepaściach podświadomości.
4. Jaką chorobę mogą uleczyć filmy?
Na pewno filmy stanowią pewien punkt zaczepienia. Mogą stać się wyjściem do rozmowy. Zatem otwarta rozmowa o emocjach i przeżyciach jest kluczem do realizacji kolejnych kroków uzdrawiania naszych wewnętrznych stanów, relacji z sobą i z innymi ludźmi.
5. W repertuarze film „Nie żyję dla wojny”. To ukraiński dramat z 2020 r., o człowieku, który przeszedł piekło w czasie wojny i nie stracił hartu ducha i wiary w ludzi. Jak można nie stracić wiary w ludzi, skoro za naszą granicą toczy się potworna wojna?
Wojna towarzyszy ludzkości od zarania dziejów i nie jest niczym wyjątkowym. W Europie doświadczyliśmy ponad 70 letniego okresu bez poważnego konfliktu zbrojnego i dlatego doświadczenie okrucieństwa wojny dla wielu powojennych pokoleń jest prawdziwym szokiem. Niemniej jednak nie brakuje wspaniałych przykładów osób, które potrafiły pokonać traumę wojennych przeżyć i odnależć się w nowej roli i w nowej rzeczywistości. Wiarę w ludzi można łatwo utracić zostając skrzywdzonym i odartym z ludzkiej godności w koszmarze wojny. Bohater filmu jest ewidentnym przykładem tego, że po zakończeniu tego koszmaru lekarstwem na powrót do normalnego życia jest odzyskanie tej utraconej wiary.
6. Udało się zaprosić reżysera Vladyslava Robskyi`a. Co to za postać? Co o nim wiemy? Jakie są oczekiwania dot. spotkania z jego udziałem?
Vladyslav Robskyi to członek Ukraińskiej Akademii Filmowej, doradca artystyczny i członek jury międzynarowych festiwali filmowych. Związany z Polską od czasu studiów w szkole filmowej Andrzeja Wajdy. Jego wizyta w Tarnowie na festiwalu filmowym VITAE VALOR ma podwójny wymiar. Po pierwsze pozwoli nam a także jego rodakom spojrzeć na obecną wojnę z perspektywy zwycięzcy, który pokonał siebie i swoje wojenne koszmary zamieniając się w prawdziwego apostoła przetrwania i dobrej nowiny. Po drugie, spotkanie z Vladyslavem i jego filmowym bohaterem 10 listopada będzie dla nas Polaków pewnym prologiem przygotowującym do święta Niepodległości, które wierzę będzie miało wyjątkowy smak i charakter w bieżącym roku.
7. W tym roku bardzo aktywna na festiwalu jest młodzież, która organizuje różne ciekawy inicjatywy. Czy łatwo było ja przekonać do udziału i zaangażowania się w przygotowania festiwalu?
Młodzież, uczniowie szkół są cudowni i chętni do działania. To ludzie, którzy mają świadomość swoich relacji i chcą je pogłębiać, uczyć się ich.
Dziękuję
